خیاطی یکی از هنرهایی به شمار میآید که بیشتر خاص بانوان این سرزمین است و آنها عشق و علاقه بیشتری نسبت به این هنر از خود نمایش میدهند. اما در عین حال آقایان بسیار زیادی نیز هستند که به این کار روی آوردهاند و از خود به آن علاقه نشان دادهاند. همچنین خیاطی یکی از هنرها و مشاغل کاربردی است که از ابتدای متمدن شدن بشر وجود داشته است و اهمیت این حرفه را نمی توان در زندگی بشر نادیده گرفت.
مد و لباس فراتر از پوشش
مد و لباس فراتر از پوشش، جزء لاینفکی از شخصیت و باورهای اجتماعی افراد یک جامعه است، هویتی شکل گرفته بر اساس خودشناسی، از رنگ گرفته تا طرح و نقش یک لباس، این هنر صنعت، بار دیگر در حال شکوفایی است، امروزه طراحان و تولید کنندگان لباس تمام توان خود را به کار گرفته اند تا طرحی جذاب، فاخر و فراگیر تولید و در جامعه عرضه کنند .
اما همچنان بسیاری از مردم به دنبال تک پوشی یا خاص پوشی هستند، می شود فهمید، باز هم به عصر شکوفایی هنر خیاطی رسیده ایم و هر روز بر تعداد علاقمندان به خیاطی، این هنر با قدمت، افزوده می گردد، تلفیق هنر و تخصص در عصر خاص پوشی، این رشته جذاب را در صدر توجه بانوان و برخی آقایان قرار داده است .
رشته طراحی و دوخت در داتشگاه
دانشگاه ها و مراکز آموزشی دولتی و خصوصی طی این سالها، کارشناسان حوزه طراحی مد و لباس بسیاری را وارد این عرصه نمودند، اما تجربه نشان داده، اگر دانش با تجارب کاری و مهارت همراه نباشد، به درآمد و سود دهی نخواهد رسید، بسیاری از فارغ التحصیلان این رشته در طراحی الگو و طراحی لباس دارای استعداد، ذوق و سلیقه هستند، اما زمانی که نیاز به دوخت حرفه ای و تولید محصول است، خلاء جدی وجود دارد و فقط تجربه، تخصص و مهارت یک خیاط چیره دست راهگشا است، بسیاری از مزون ها، تولیدی ها و طراحان لباس به دنبال خیاطان هنرمندی هستند که تصویر ذهنی و الگوهای طراح را به ثمر نشانند .
هم اکنون طراحان و خیاطان به نامی در کشور هستند که لباس های سفارشی و تولیدی آنان زبانزد خاص و عام بوده و بسیاری از سلبریتی ها و افراد مشهور جزء مشتریان دائمی آنان هستند و از این مسیر بسیاری به ثروت رسیده اند، هنر خیاطی، هنر پولسازی است برای عصری که در آن هستیم، فارغ از شرایط اقتصادی هر دوره، قطعا خیاطی هنری است پولساز، برای آموزش حرفه ای خیاطی مراکز آموزشی متعددی در کشور هستند ولی یکی از مراکز آموزش حرفه ای خیاطی در تهران آکادمی هنر پارس است .
همانطور که حتما خودتان هم حدس میزنید، دوخت و دوز یکی از قدیمیترین هنرهایی است که بشر با آن آشنا شده است.انسانهای اولیه حتی قبل از اینکه خواندن و نوشتن را یاد بگیرند، دوخت و دوز میکردند و هنر خیاطی را آموختند.تا پیش از آن، برای محافظت خودشان از آفتاب داغ تابستان و سوز و سرمای زمستان و نیش پشهها و حشرات از پوست حیوانات استفاده میکردند.
اما وقتی یاد گرفتند که چگونه از استخوان حیوانات سوزن بسازند و از علفهای بلند به عنوان نخ استفاده کنند، توانستند پوستهای حیوانات را به هم بدوزند و از آنها برای خودشان لباس درست کنند و به تن کنند.طبیعتا این لباسهای پوستی، خیلی راحتتر و خوشایند تر از اینکه بخواهند یک پوست خشک و بی شکل را بر دوششان بیندازند بر تنشان مینشست.آنها کم کم در محلهای مناسب تری سکنی گرفتند. از آن طرف غذای بیشتری هم در اختیار داشتند، پس احساس آسایش بیشتری کردند و زمان بیشتری در اختیار داشتند.حالا به این فکر افتادند که به کارهای بیشتری بپردازند.
مثلا یاد گرفتند که پوست حیوانات را دبّاغی کنند.با دبّاغی کردن، پوست حیوانات از آن حالت خشک و ناخوشایند قبلی در میآمد و نرم میشد و حالا میتوانستند لباسهای مناسبتری برای خودشان بدوزند.بعد به این فکر افتادند که لباسهایشان رنگهای مختلفی داشته باشد.اینجا بود که از خاک، گیاهان و حتی حشرات کمک گرفتند تا از آنها رنگهای مختلفی تهیه کنند و لباسهایشان را با آنها رنگ کنند.
در طول این سالها تا به امروز، به مرور بافت لباسها ظریفتر، طرحشان زیباتر و استادانهتر و سوزنها نوک تیزتر شدهاند.امروزه ما لباسها را فقط برای محافظت از سرما یا آفتابسوختگی یا نیش حشرات استفاده نمیکنیم.ما آنها را می پوشیم تا ظاهری زیباتر و جذابتر هم داشته باشیم.تا سالها این فقط ثروتمندان بودند که میتوانستند از لباسهای دستدوز که با مهارت زیادی دوخته شده بودند استفاده کنند.
اما امروزه به لطف چرخهای خیاطی و الگوهایی که در مجلات و اینترنت به وفور موجود است، میتوان در سریعترین زمان، یک لباس زیبا دوخت و قیمت لباسها هم نسبت به لباسهای اشرافی که در قرنهای گذشته با دست دوخته میشدند بسیار ارزانتر شده است.
مهمترین لوازم خیاطی
خیاطی از هنرهای پرطرفدار است و زنان و مردان بسیاری مشغول کار در این حرفه می باشند. در هنر خیاطی همانندسایر هنرها نیاز به خلاقیت و عشق به آن و همچنین صبر و حوصله است. خیاط در ابتدا باید شناخت لازم از انواع لوازم خیاطی و انواع پارچه ها داشته باشد و مهمترین لوازم خیاطی را بشناسد و بتواند به طور صحیح آن ها را بکار گیرد.
برای شروع خیاطی به لوازمی نیاز داریم ، در این مقاله به مهمترین لوازم خیاطی اشاره شده است و اطلاعات جالبی درباره مهمترین لوازم خیاطی جمع آوری کرده ایم امیدوارم برای شما عزیزان مفید باشد.
امروزه نیاز به پوشاک برای بشر یک نیاز ضروری است و همانند گذشته نیست و توجه بسیاری به مدهای جدید می شود و خیاط باید بتواند طبق مد روز اطلاعات خود را بروز کند، تا بتواند در این حرفه به موفقیت برسد.برای اینکه درخیاطی حرفه ای شویم در ابتدا باید درباره مهمترین لوازم خیاطی آشنایی داشته باشیم. در زیر توضیحاتیدرباره مهمترین لوازم خیاطی داده شده است.
متر یکی از لوازم ضروری مورد نیاز خیاطی است. متر وسیله اندازهگیری خیاطی است که به سانتیمتر، اینچ و میلیمتر تقسیمبندی شده است. طول متر در حدود 50 سانتیمتر یا 1/5 متر است و به صورت پارچهای یا پلاستیکی در بازار موجود است.
انواع خطکش
خطکشهای خیاطی در انواع مختلف در بازار موجود است:
– خطکش ساده: در اندازههای 50 سانتیمتر، بلندتر یا کوتاهتر که از جنس فلز، پلاستیک و چوب ساخته شده و کاربرد آن در رسم خطوط راست الگو است.
– خطکش T و گونیا: برای اندازهگیری زاویه، طول و عمود کردن برخی از خطوط الگو و خطوط موازی کاربرد دارد.
خط کش و گونیا
پیستوله
برای رسم خطوط منحنی اطراف الگو ها همانند حلقه گردن و حلقه آستین کاربرد دارد.
انواع سوزن
سوزنهای مورد نیاز خیاطی در انواع زیر در بازار یافت می شود.
– سوزن دست دوز:
اندازه سوزن را باید متناسب با نوع پارچه انتخاب کنید، سوزنهایی که بیش از حد کلفت یا بیش از حد نازک باشند در پارچه سوراخی باقی میگذارند بنابراین برای دوخت بر روی پارچههای نازک و ظریف از سوزنهای نازک و برای پارچههای کلفت از سوزنهای ضخیم و بلندتر استفاده می شود.
این نوع سوزن در شماره های مختلف عبارتند از 10 تا 18 موجود است، شماره ها نشان دهنده ضخامت سوزن است، هرچه شماره بالاتر باشد سوزن ضخیم تر می شود و با توجه به جنس پارچه باید سوزن مربوط به آن را برای چرخ خیاطی انتخاب نمود به عنوان مثال برای پارچههایی از جنس ریون یا کِشی در چرخ خیاطیهای خانگی باید سوزن مناسب این پارچهها را استفاده نمود که اصولا رنگ ته این سوزنها بهصورت آبی میباشد.
سوزن ته گرد
از سوزنهای ته گرد برای ثابت نگه داشتن الگو کاغذی بر روی پارچه هنگام برش استفاده می کنند در اندازه های مختلفی موجود است ونوع بلند و نوک تیز آن را برای خیاطی انتخاب کنید. این نوع سوزنها بر روی پارچه اثری باقی نمیگذارند.
انگشتانه
انگشتانه ابزاری است از جنس فلز که هنگام خیاطی آن را نوک انگشت گذاشته تا مانع فرو رفتن سوزن به انگشت شود.مخصوص انگشت وسط دست راست که برای جلوگیری از مجروح شدن انگشت است. یک نوع آن ته باز ( بدون ته) و مخصوص کسانی است مه عادت دارند سوزن را با بغل انگشت فشار دهند. به کاربردن آن،باعث سرعت عمل میشود.
برای قرار دادن انواع سوزنهای خیاطی استفاده میشود که در دو نوع مچی و عادی در شکل و طرحهای مختلف در بازار موجود میباشد.
کاغذ الگوکشی
خیاطی بدون الگو مانند پیدا کردن مسیر در تاریکی است. حتی برای یادگیری خیاطی در بهترین آموزشگاه خیاطی هم نباید انتظار یادگیری دوخت و دوز بدون الگو را داشته باشید. برای اینکه یک کار حرفه ای تحویل دهید، باید یک الگوی حرفه ای داشته باشید و رسم یک الگوی حرفه ای بدون کاغذ الگو امکان نیست. برای رسم الگو می توانید از انواع کاغذ الگو مانند کاغذ گراف، کاغذ پوستی (روغنی) و مداد و پاک کن استفاده نمایید.
رولت
از ابزارهای مخصوص علامتگذاری در خیاطی است که از یک چرخ دندانهدار فلزی کوچک و یک دسته چوبی، لاکی یا فلزی تشکیل شده و برایعلامتگذاری روی اکاغذ و پارچه و با کاربن به کار میرود.
چسب نواری کاغذی یا چسب ماتیکی
چسب کاغذی و ماتیکی بهترین نگه دارنده های الگو هستند و به شما در ثابت نگه داشتن الگو کمک می کنند. برای این کار می توانید از سوزن ته گرد هم استفاده کنید.
این قیچی باید مناسب کاغذ باشد و از آن برای برش زدن پارچه استفاده نشود.
قیچی مخصوص خیاطی از لوازم خیاطی ضروری خیاطی
قیچی باید فلزی بوده، تیغه آن از جنس فولاد مناسب ساخته شده و قابل تیز کردن باشد. در موقع خرید، چند تکه از پارچههای مختلف را با خود ببرید و توسط قیچی مورد نظر آنها را بچینید. قیچیهایی که دو تیغهی آن توسط پیچ و مهره به هم متصل شده خیلی بهتر از قیچیهایی هستند که توسط پرچ کردن به هم متصل شدهاند، زیرا قیچیهای پیچ و مهره دار را میتوان هنگام شل بودن سفت کرد. بعد از هر بار استفاده از قیچی آن را به آرامی روی میز بگذارید تا به زمین نیفتد و آسیب نبیند. نکته مهم در مورد قیچی های خیاطی این است که باید حتما از آنها برای برش پارچه استفاده کنید و به هیچ وجه با آنها نباید کاغذ، نخ یا موارد دیگر را بچینید. قیچیهای خیاطی در شکلها و طرحهای و سایزهای مختلف و متناسب با انواع پارچه وجود دارد.فراموش نکنید که قیچی عصای دست شما در خیاطی است. بنابراین هرچه باکیفیت تر باشد، شما به عنوان یک خیاط حرفه ای با آن راحت تر خواهید بود.
نخ زن و بشکاف
برای از بین بردن اشتباه در هر حرفه ای، ابزار خاصی ساخته شده است. بشکاف، یار شما برای اصلاح اشتباهات خیاطی است. نخ زن نیز یکی از ابزارهای ارزان خیاطی برای بریدن نخ های اضافی حاصل از دوخت است. این دو ابزار کوچک اما کارآمد از مهم ترین لوازم خیاطی هستند که به تمیزدوزی به ویژه در لباس های ظریفی مانند لباس کودک کمک می کنند.
صابون مخصوصی است که در رنگهای مختلف موجود است و با این صابون میتوان خطهای برش و نقشه را روی پارچه تعیین و رسم نمود و در مواقع لازم به آسانی میتوان این خطها را پاک کرد.
انواع لایی، از لایی حریر تا زانفیکس
لایی یکی از لوازم مورد نیاز در دوخت است. لایی ها میان لایه های پارچه قرار می گیرند و باعث خوش فرم شدن شکل ظاهری لباس می شوند. نسبت به نوع جنس پارچه، لایه حریرهایی با جنس های مختلف در دوخت استفاده می شوند.
نخ های خیاطی
انواع مختلفی دارند. هر کدام از آن ها برای قسمت های مختلف پارچه استفاده می شود. در انتخاب رنگ نخ، نکته مهمی را مد نظر داشته باشید. یادتان باشد همیشه رنگ نخ خیاطی را متناسب با پارچه و پر رنگ تر از رنگ پارچه انتخاب کنید. برای مثال اگر پارچه شما به رنگ آبی کم رنگ است، نخ خیاطی مناسب آن، آبی متوسط است. یعنی نخ خیاطی انتخابی شما باید پر رنگ تر از پارچه باشد. چرا که نخ ها بعد از باز شدن از قرقره، کمی کمرنگ تر از روی قرقره می شوند.
مانکن
مجسمه نیم تنهای است که برای درست کردن و آزمایش قسمتهایی از لباس بر روی آن کاربرد دارد. و بعضی از مانکنها طوری ساخته شدهاند که تا ده شماره قابل بزرگ و کوچک شدن هستند.
اتو
اتو ابزار مهمی در هنر خیاطی میباشد و اتو الکتریکی، اتو بخار و اتو سنگی یا سرد لازم است و در طول خیاطی به آنها نیاز خواهید داشت.
میز اتوکشی
میز و تخته مخصوص اتوکشی با رویه قابل شستشو و یک تخته اتوکشی که به آن ژانت میگویند و مخصوص اتو کردن آستین و یقه میباشد جز ابزار کار است.
چرخ خیاطی
دارای انواع مختلفی از جمله چرخ خیاطی صنعتی، چرخ خیاطی خانگی، چرخ خیاطی سردوز و چرخ خیاطی میان دوز است.
انواع زیپ
زیپ دامنی(نامرئی یا مخفی) :این زیپ ها، از قسمت بالا باز بوده و از شمارهی دنده، ۱ تا ۵ در بازار موجود است و طول آنها 15 تا 50 سانتیمتر است.
زیپهای مجزا :
زیپهایی هستند که در انتها از هم جدا میشوند که برای پالتو، ژاکت، کاپشن و چادر ملی و … استفاده میگردد و در طولهای متفاوت موجود است.
زیپ های کاپشنی :
این زیپ ها در دو دسته دنده پلاستیکی و استخوانی تقسیم می شوند! زیپ های استخوانی بدلیل درشت بودن دنده ها، محکم تر هستند و برای مصارف لباس فرم، لباس کار و … بیشتر اسفاده می شوند.
زیپ مخفی:
مقصود از زیپ مخفی مدلی است که معمولا دندانههای آن در پشت زیپ قرار دارد و هنگام دوختن، از قسمت روی کار دوخت زیپ پنهان است. در سایزهای 20 و 50 سانت معمولا عرضه می گردند و در مصارف لباس زنانه، لباس مجلسی و … جهت زیبایی به کار می رود!
زیپ های 18 و 20 سانت فلزی :
این زیپ ها معمولا برای تزئین تی شرت ها، شلوار لی و … کاربرد دارد
آموزش هنر خیاطی
فراگرفتن هر هنری بیشک آثار مثبت و حس و حال خوبی را در زندگی افراد مختلف پدید میآورد. بهویژه اگر این هنر متناسب با علایق شما طرح ریزی شده باشد؛ شما میتوانید با علاقه بیشتری دورههای آموزشی لازم را در آن حیطه تخصصی خود فرابگیرید. هنر خیاطی یکی از هنرهایی میباشد که ممکن است این حس را در شما تداعی سازد تا شما با هنر دوخت و دوزی که یاد میگیرید؛ ضمن اینکه میتوانید مغازهای را برای ادامه حیات خویش راه اندازی کنید و از آن کسب درآمد کنید؛ میتوانید برای خود و خانواده خویش نیز مفید واقع شده و لباسهای باب میل خود و عزیزان خود را طراحی نمایید که پوشیدن آن لباسهایی که خودتان برای آنها تلاش کردهاید؛ مسلماً ذوق زیادی میطلبد و احساسات شما را قلقلک میدهد.
تاریخچه هنر خیاطی
تاریخچه هنر خیاطی هنر رهگشای کار است که هستی را جنبش در آورده و تازه تر از تازه می سازد و هنر ارزنده ای که پوشش بیرونی هستی را جمال می بخشد. در زمان گذشته پارچه را روی اندام افراد قرار داده و فرم دلخواه را در می آوردند و با کوک و سنجاق زده و اقدام به دوخت می کردند، یا برخی بر حسب تجربه و بدون الگو لباس را برش زده که نیاز به چندین پرو داشت. رفته رفته با پیشرفت علم و و تجربه متدهای تدوین و بصورت کلاسیک در کشورهای مختلف رایج گردید. متد گرولاین، متد فرانسوی، متد ژاپن، متد متریک متد مولر آلمانیف دو استاد فن خیاطی به نام های ویونت (Vionnet)، و شانل (Shanel)، که حساسیت و استعداد خاصی نسبت به زیبایی شناسی و مسایل اجتماعی داشتند، تغییرات خطوط اندام و بدن را کشف کردند. با آنکه تعبیر و تفسیر این دو طراح متفاوت بود اما آنان را باید بوجود آورنده و مخترع اصلی لباس ساده و راحت امروز دانست. از آنجا که پوشیدن لباس یک ضرورت است، هر کس این دین را نسبت به خودش احساس می کند که ظاهر خود را به خوش آیندترین شکل ممکن به جهانیان عرضه کند. بنابراین پوشاک باید رنگ و طراحی هنرمندانه و زیبا داشته باشد و هم آهنگ با شرایط محیط و باب روز باشد. پدید آمدن پوشاک امری تصادفی و خواستنی نبوده است. بلکه بر مبنای تفکرات و نیازهای اقلیمی، مادی و معنوی اقوام بوجود آمد، شکل گرفت و تحول یافت
تاریخچه چرخ خیاطی
چرخ خیاطی وسیله ای است مکانیکی که جهت بخیه زدن و یا دوختن به کار می رود (علیزاده، 1388). در فارسی تاجیکی این وسیله را ماشین دوزندگی می گویند. خیاطی یکی از هنرهای زیبا و صنعتی است که هم به شکل خانگی و هم به شکل صنعتی کاربرد دارد و امروزه علاوه بر اینکه در خانه به عنوان یک مهارت محسوب می شود، می تواند به عنوان یک ابزار اقتصادی و همچنین عامل صرفه جویی در وقت نیز محسوب گردد (بیات، 1392). برای اولین بار شخصی به نام چالز – اف – ونستال (Charles.f.weesantal)، که در لندن به کارهای مکانیکی مشغول بود، برای دوخت و دوز با وسایل مکانیکی تلاش نمود و در سال 1750 امتیاز ساخت اولین وسیله مکانیکی برودری دوزی را به نام خود ثبت کرد و این گام اولیه باعث شد چهل سال بعد یعنی در سال 1790 توماس سنت (Thomas saint)، وسیله ای مکانیکی را از چوب بسازد که می توانست کفش و پوتین را بخیه نماید. نکته مهم در این وسیله مکانیکی این بود که اغلب قسمت های چرخ خیاطی مدرن را در برداشته است و شاید بتوان گفت که فقط سوزن های به کار رفته در وسیله اختراعی توماس دارای چشم سوزن نبوده است و حتی می توانست بخیه زنجیره ای بزند. در سال 1814 ژوزف مدراسیپرگر (Josef medersperger)، که شغلش خیاطی بود برای اولین بار توانست وسیله ای مکانیکی بسازد که درزها را بخیه بزند.
در سال 1818 روژان – را – روج مونتون (Rev.john.a.rodge monkton)، چرخی ساخت که توانایی برگشت دوزی را یز داشت. در سال 1830 اختراع بارتلرنی تی مونیر (Barthderny thimmoneir)، به بازار آمد که این چرخ بر اساس ضوابط تجاری ساخته شده بود و بالاخره چرخی که می توانست با بازار دست دوزی رقابت کند، در سال 1864 توسط شخصی به نام الیاس هو (Elias dlowe)، ساخته شد. در حقیقت چرخ های خیاطی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند نتیجه زحمات ژوزف – ای – گیبز (James.e.gbbs)، در سال 1856 است
اولین چرخ خیاطی را مظفر الدین شاه همراه با یک خیاط قفقازی به عنوان سوغات از فرنگستان به تهران آورد، تا لباس درباریان توسط چرخ دوخته شود (روزنامه دنیای اقتصاد، 1392).
انواع چرخ خیاطی
چرخ خیاطی به چهار دسته تقسیم می شوند که شامل: چرخ خیاطی دستی، چرخ خیاطی الکتریکی ساده، چرخ خیاطی صنعتی و چخ خیاطی راسته دوزی می باشند.
چرخ خیاطی دستی: رایج ترین نوع چرخ خیاطی خانگی می باشد و برای دوخت و دوزهای ساده کاربرد دارد.
چرخ خیاطی الکتریکی ساده: مدل پیشرفته چرخ خیاطی های قدیمی می باشد و امکانات زیادی برای راحتی کار بر روی آن ها نصب شده است.
چرخ خیاطی صنعتی: همانطور که از نامش مشخص است در فعالیت های تولیدی و صنعتی کاربرد دارد.
چرخ خیاطی راسته دوزی: که به همین منظور راسته دوزی طراحی شده و دارای نوع طرفه می باشد (روزنامه دنیای اقتصاد، 1393).
هنر نقش آفرینی بر سطح رویین پارچه به کمک سوزن، نخ و قلاب را سوزن دوزی، نخ دوزی، رودوزی و یا دوخت های تزئینی می گویند که از وسیع ترین رشته های صنایع دستی ایران است . رودوزی های ایرانی بالغ بر 115 رشته جداگانه و مستقل، همراه با 120 نوع دوخت هستند که بسته به عادت ها و سنن اقوام متعدد ایرانی از زمان های مختلف به وجود آمده و ادامه یافته اند. در این میان متآسفانه برخی از این دوخت ها کاملاً منسوخ و برخی نیز نیمه جان راه می پیمایند (سپاهی، 1395).
هنر خیاطی و گلدوزی
از آن زمان که استخوان تیز پرندگان و ماهی ها به عنوان سوزن به کار گرفته می شد تا کنون که سوزن ها با اشکال مختلف در دسترس است، از سوزن دوزی به عنوان هنری تزئینی استفاده شده است (مهر نیوز، 1394). سوزن دوزی یا نخ دوزی یا گلدوزی یکی از روش های دیرینه آرایش جامه است (دادور، 1395)، که توسط آن روی پارچه یا اجناس شبیه آن طرح های برجسته توسط نخ های ابریشمی، نخ های گلابتون و یا نخ های معمولی ایجاد می کنند. این طرح ها در ابتدا بیشتر شکل های گوناگون گل ها را در بر می گرفت ولی با پیشرفت هنر کم کم طرح های مختلف هم وارد این هنر شد (محمودی، 1393). در ابتدا این هنر توسط دست انجام می گرفت که بعدها وسیله ای به نام کارگاه (hoop)، که به صورت شکل های هندسی گرد، بیضی و به ندرت هم مربعی یا مستطیلی شکل به آن اضافه شد (تابناک، 1396). از هنر گلدوزی روی مانتو، لباس شب، لباس عروس و همچنین برای تزئینات اطاق ها و سالن های تشریفاتی استفاده می کنند.
در غرب ایران، قطعاتی از منسوجات سوزن دوزی شده با نقش های پیچیده که تاریخ ساخت آن ها به شش هزار سال پیش از میلاد مسیح می رسد، پیدا شده است (بامری، 1395). از دوره هخامنشی تا کنون و در دوره های مخلف تاریخی از جمله صفویه و قاجاریه این هنر رواج بسیار داشت، اما به مرور زمان و با وابستگی به مدهای خارجی استفاده از این هنرها بسیار کاهش یافت. چندین سبک سوزن دوزی در ایران وجود دارد. از آن جمله می توان به سوزن دوزی بلوچی و ترکمنی اشاره کرد (صنایع دستی، 1394).
سوزن دوزی از رایج ترین و در عین حال شاخص ترین هنرهای متداول در میان زنان قوم بلوچ است (قاسمی و همکاران، 1392)، که هیچ کس به درستی نمی داند از چه زمانی در ایران رواج یافته است و در کتب تاریخی کمتر از آن یاد شده است. سوزن دوزی یا بلوچ دوزی در میان اقوام بلوچ، هنری اصیل و ریشه دار است (بامری، 1395).
سوزن دوزی بلوچ
سوزن دوزی بلوچ به طور عمده برای تزئین جامه محلی زنان به کار می رود. طرح ها و نقوش مورد استفاده در سوزن دوزی عموماً هندسی هستند و از رنگ هایی مانند قرمز، سبز، آبی، سفید و سیاه استفاده می شود. اصل مهمی که در نقش های سوزن دوزی بلوچ رعایت می شود این است که تا کنون هرگز از نقش انسان استفاده نشده است. به نظر می رسد این امر تحت تآثیر باور و اعتقادات این مردم است، بنابراین نقش های مورد استفاده همیشه حاصل ذهن آنان و به صورت هندسی بوده و بر اساس شمارش تار و پود انجام می گیرد. اغلب اشکال هندسی، مثلث و لوزی اند که طرز قرار گرفتنشان در کنار هم و پرکار و کم کار بودن آن ها، طرح ها را از هم متمایز می کند. نوع دوخت هر منطقه عامل دیگر تقسیم بندی انواع سوزن دوزی است که هر منطقه اصالت خاص خود را دارد. کلیه دوخت های بلوچستان به صورت افقی انجام می گیرد و از شمارش تار و پود پارچه استفاده می گردد (بامری، 1395).
سوزن دوزی ترکمن یکی از شاخه های هنر خیاطی
سوزن دوزی ترکمن که بدان سیاه دوزی نیز اطلاق می شود، در جامعه سنتی ترکمن برای تزئین لباس های مردان، زنان و کودکان و همچنین پرده ها نیز استفاده می شد اما امروزه عمدتاً در لباس زنان دیده می شود و نوع دوخت آن زنجیره فشرده و بسیار ریز است که در ترکمنی به آن «سانجیم» می گویند و بیشتر از نقوش هندسی و قرینه به صورت ذهنی بهره می گیرند. هنر سوزن دوزی ترکمن از زمان سکاها در ایران رایج بوده و دوره اوج این هنر را در دوران افشاریه و زندیه و به خصوص قاجاریه باید دانست و آثار باقیمانده از این دوران خود گواه این مدعاست (راه ساجده، 1395).
هنر خیاطی | برودری دوزی
برودری دوزی به یک نوع دوخت گفته می شود که توسط آن طرح های برجسته شبیه گلدوزی روی پارچه و مانتو انجام می گیرد به این صورت که طرح مورد نظر بر روی پارچه کشیده شده با دندان موشی به صورت فشرده دوخته می شود و هنگامی که تمام نقش کامل گردید بعضی از قسمت های پارچه به وسیله یک قیچی نوک تیز بریده و خالی می شود البته امروزه از هویه هم برای خالی کردن قسمت هایی از این طرح ها استفاده می کنند. این دوخت در زمان های قدیم در ایران به شکل های مختلف رایج بوده است و چون در کشورهای اروپایی شبیه این دوخت متداول می باشد اکثر کارشناسان این نوع دوخت را صرفاً دوخت اروپایی می دانند (گلدوزی ایران، 1393).
شرکت بین المللی ناسا الکتریک چرخ خیاطی های خود را در سه مدل NS-9811 ، NS-9812 ، NS-9813 با کیفت بالا و طراحی زیبا و منحصر بفرد تولید کرده است. در زیر به معرفی هر یک از آن ها پرداخته خواهد شد.