در این مطلب می خواهیم به صنایع دستی بندرعباس بپردازیم. یکی از بنادر مهم تجاری ایران شهر بندرعباس می باشد و محبوبیت آن در بین مردم بخاطر بازارها ، دریای خلیج فارس و جاذبه های تاریخی می باشد.بندر عباس بخاطر دلایل گفته شده هر ساله پذیرای گردشگران و مسافران بسیاری می باشد. 
ویدئو صنایع دستی بندرعباس
شهر بندر عباس در جنوب ایران از مهمان‌نوازترین شهرهای استان هرمزگان است. ظرفیت‌های گسترده گردشگری در زمینه‌های تاریخی، طبیعی و تفریحی، این شهر را به یکی از شلوغ‌ترین شهرهای گردشگری ایران تبدیل کرده است. مراکز عمده تجاری و غذاهای محلی منحصربه‌فرد بندر عباس از دیگر جاذبه های این بندر هستند.
شهر بندر عباس در موقعیت ویژه‌ای به‌لحاظ جغرافیایی نیز قرار دارد و نزدیکی به آب‌های آزاد و مسیر ارتباطی کشورهای حاشیه خلیج فارس، بر اهمیت شهر بندر عباس می‌افزاید. اگر تاکنون به شهر بندر عباس سفر نکرده‌اید، با کجارو همراه شوید تا با بررسی دقیق و جامع، همه اطلاعات لازم برای سفر به بندر عباس را به دست بیاورید.
شهرستان بندرعباس در شمال تنگه هرمز قرار دارد. وسعت آن۲۷۳۱۶ کیلومتر مربع است. این شهرستان از سمت شمال به شهرستان حاجی آباد و از سمت شرق به شهرستانهای میناب و رودان، از غرب به شهرستانهای: بندرخمیر و بندر لنگه، و از جنوب به خلیج فارس و جزیره قشم محدود میباشد. شهر بندر عباس مرکز شهرستان بندر عباس است. وسعت این شهر که در ساحل خلیج فارس واقع شده‌است حدود ۴۵ کیلومتر مربع و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۰ متر میباشد. نزدیک‌ترین شهر به بندرعباس شهر قشم (مرکز جزیره قشم) با حدود ۲۸ کیلومتر میباشد. فاصله بندرعباس تا تهران ۱۳۳۳ کیلومتر میباشد. شهر بندر عباس از شمال به ارتفاعات و کوه ها و از جنوب به دریا منتهی میشود ؛بنابراین موضوع شیب عمومی شهر در راستای شمال به جنوب میباشد.بخش وسیع و قابل توجهی از شهر از جمله محله سورو در جنوب غربی شهر و جنوب خیابان امام خمینی حد فاصل خور شیلات و خورگورسوزان و جنوب محله نخل ناخدا دارای سطحی هموار بوده واز ارتفاعی بین0.6 متر تا حداکثر 5 از سطح دریا برخور دار میباشد.(فهیمه عشوریون)
تاریخچه کهن
در زمان فرمانروایی داریوش بزرگ (بین ۵۸۶ و ۵۲۲ پیش از میلاد) فرمانده سلیاکوس به فرمان داریوش بزرگ از بندرعباس با کشتی به اکتشاف اقیانوس هند و دریای سرخ پرداخت. در زمانی که اسکندر، شاهنشاهی ایران را فتح می‌کرد، بندرعباس با نام هُرمیرزاد (Hormirzad) شناخته می‌شد.البته این شهر در محل فعلی نبود و شهر کوچکی در مسیر بندرعباس میناب قرار داشت و مرکزیت اصلی بیشتر با جزیره هرمز بود.
تاریخچه جدید
در مورد کلمه ی گمبرون دو نظریه وجود دارد:
1- تا قبل از قرن چهارم هجری در حوالی بندرعباس فعلی بندر و روستای کوچکی به نام سورو وجود داشت. در سال ۱۵۱۴ پرتغالی‌ها این منطقه کوچک را برای پیاده شدن و بارگیری اجناس از خشکی انتخاب کردند. به دلیل خرچنگ زیادی که در سواحل این بندر وجود داشت نام آن را بندر «کاماراو» یا «گامارائو» یعنی بندر خرچنگ گذاشتند. نام متداول بعدی یعنی گامبرون به احتمال زیاد از واژه پرتغالی گامارائو گرفته شده‌است.
2- کلمه ی گمبرون کلمه ایست ترکی به معنی “دماغ گشاد” یا “دهانه گشاد” با ساختار “گن” + “بورون” که به علت ساکن بودن نون و قرار داشتن آن قبل از حرف با نون به میم تبدیل میشود یا اصطلاحا اقلاب صورت می گیرد. از بین دو نظریه ی بالا نظریه ی دوم بیشتر صحیح به نظر می آید زیرا که اصلا کلمه ی “بندر خرچنگ” در زبان پرتغالی به معنی “کامارائو” نیست.
بندرعباس یکی از بنادر مهم ایران در جاده ابریشم بوده‌است بطوری که کاروان‌های بازرگانان در این شهر به انجام مراحل گمرکی می‌پرداختند و از این مسیر برای انتقال کالاهای خود به اروپا و آفریقا و آمریکا اقدام می‌کردند.
3- در تقسیم بندیهای استانی قدیم، بندرعباس (به همراه میناب و شهرهای شرق هرمزگان) شهرستانی از استان کرمان قدیم (استان 8) بود و بعدها به عنوان استان ساحلی و سپس هرمزگان مستقل گردید. نام بندرعباس
نام بندرعباس
در سال ۱۶۲۲ میلادی شاه عباس توانست با کمک انگلیسی‌ها و توانمندی سردار ایرانی امام قلی خان دست پرتغالی‌ها را از این بندر کوتاه کند. به افتخار این پیروزی بندر گمبرون به بندر عباس تغییر نام داد. در تقسیمات فعلی کشوری شهر بندرعباس مرکز استان هرمزگان و یکی از مهم‌ترین مراکز راهبردی و بازرگانی ایران در جوار خلیج فارس و دریای عمان میباشد.
جمعیت
بندرعباس مرکز استان هرمزگان است جمعیت این شهر طبق امار سال 1385برابر 462692 نفر مردم این شهرستان اکثریت مسلمان و پیرو مذهب شیعه و سنی می باشند. همچنین اهالی این شهرستان مخلوطی از ایرانی ، بلوچی، عرب،و افرادی از اولاد سیاهپوستان هستند که به نام عباسی نامیده می شوند.(فهیمه عشوریون)
زبان
بومیان بندرعباس به گویش بندری از زبان فارسی صحبت میکنند. بندری یکی از گویشهای زبان فارسی است که ویژگی‌های فارسی کهن را حفظ کرده‌است. از سوی دیگر به خاطر روابط بازرگانی شماری از وام‌واژه‌های اروپایی (نمونه:tawāl, از واژه towel انگلیسی به معنی حوله) و عربی نیز در آن دیده میشود.[۱]
آب و هوا
آب و هوای این شهر گرم ومرطوب است. فصل تابستان در این شهر نزدیک ۹ ماه از سال ادامه دارد. دمای هوای شهر بندرعباس در گرم‌ترین روزها به ۴۴ درجه سانتیگراد و در سردترین روزها به ۴درجه سانتیگراد نیز رسیده‌است.
منبع ویکی پدیا
صنایع دستی بندرعباس
▪ گلابتون دوزی
گلابتون دوزی هنری است که از دسته رودوزی های سنتی است .در قدیم الایام از نخ طلا برای بافت آن استفاده می کردند ولی امروزه از نخی با رنگ زرد استفاده می شود .باید بدانید که تهیه نخ برای انجام این هنر , از کشور پاکستان است و انجام این هنر زیبا توسط زنان و دختران هرمزگانی است .آنها با توجه به نقشی که مشتری , درخواست کرده است طرح را روی پارچه می اندازند و سپس آن را تکمیل می کنند.
زردوزی که در نقاط مختلف ایران به کم دوزی ، گلدوزی ، برودری دوزی و کمان دوزی شهرت دارد، در گذشته تولید آن , در بیشتر نقاط ایران رواج داشت ولی هم اینک استان هرمزگان و بویژه شهرهای بندر لنگه بندر عباس و میناب, از مراکز عمده ی تولید آن به حساب می آیند.شعبه یی از هنر ظریف رودوزی است .
▪ قالیبافی
در مورد تاریخ پیدایش فرش اطلاعات دقیقی وجود ندارد ولی با توجه به آثار باستانی و کشفیات بشر، ثابت شده‌است که هنرهایی نظیر سبد بافی، نمد بافی، زیلو بافی، جا جیم بافی و گلیم بافی همه همه مقدمه‌ای بر پیدایش هنر قالی بافی بوده‌است. فرش‌های نخستین دارای طرحهای ساده و ابتدایی و شکسته و عمدتا ذهنی باف بوده‌است که جنبه استفاده روزمره داشته‌اند و محققان در مورد مهد فرش بافی در ابتدا به مصر به عنوان مهد این هنر فکر می‌کرده‌اند امّا با پیدایش اولین فرش به نام پازیریک که در کوههای سیبری در سال ۱۹۴۹ توسط پروفسور رودنکو کشف گردید فرضیات دیگر را باطل نمود و با توجه به این نمونه عملی، مهد قالیبافی از سواحل رود نیل و دجله و فرات، به آسیای مرکزی تغییر مکان داد و ثابت کرد که مهد هنر فرش بافی در ایران بوده‌است. دهٔ.
احتمالا برای اولین بار افرادچادرنشین فرش را برای کف خاکی زیر چادرهایشان انتخاب کردند. بعضی مطالعات نشان می‌دهند که ممکن است فرش به وسیلهمصری‌ها یا چینی‌ها یا دیگر اقوام اختراع شده باشد. باستان شناسان روسی رودنکو و گربازنوف در سال ۱۹۴۹ و در درهٔ پازیریک حدودا در ۵۰۰۰ فوتی کوههای آلتایی، کشف کردند؛ که در پنج قرن قبل از میلاد فرش بافی به بالاترین حد خود رسیده بود، این فرش به فرش گره دار معروف است. در دست نوشته‌های چینی‌ها، اولین مدرک موجود در رابطه با موجودیت فرش پیدا شد که مربوط به سلسلهٔ ساسانیان میباشد.
▪ حصیربافی
صنایع دستی حصیری نیز در این استان ساخته می‌شوند و رواج دارند. از میان آنها میتوان به نوعی زیرانداز به نام «تک»، درپوش کوزه، نوعی سینی گرد و بزرگ به نام «سپ»، «دمکش»، گلدان حصیری، ظرف میوه، ظرف نگهداری نان «کفه» اشاره کرد. از حصیر باید به عنوان رایج‌ترین و معمول‌ترین صنعت دستی استان هرمزگان نام برد، چرا که ماده‌ی اولیه‌ی مورد نیاز حصیر بافی، برگ درخت خرما است اما در بعضی از مناطق استان از نی هم حصیر می‌بافند. این مواد اولیه به وفور در اختیار هنرمندان قرار دارد و تولید انواع فرآورده‌های حصیری که کاملا جنبه‌ی مصرفی دارند در استان شایع است. روستاهای میناب، بشاگرد، بندر لنگه و اطراف آن از مناطق مهم بافت حصیر در استان هستند که معمولا زنان و دختران منطقه به ساخت این اشیاء مشغول‌اند.
▪ خوس دوزی
خوس دوزی یکی از انواع سوزن دوزیهاست که تاریخ مشخصی ندارد و آنچه مسلم است این هنر در زمان صفویه در بندرعباس و بلوچستان از رونق بیشتر برخوردار بوده است . بعد از دوره صفویه در پیشرفت این سوزن دوزی قدم های موثری برداشته شد و این هنر به جالب ترین وجهی نمودار گردیده. از این هنر بیشتر برای تزئین، پرده های توری، روسریهای توری و چادرهای توری استفاده می شود . نقوشی که بیشتر در خوس دوزی مورد توجه است نقوش ستارگان بشکل ۶ پر، ۸ پریا ۱۲ پر می باشد. نوع نخی که در خوس دوزی مورد استفاده قرار می گیرد، نقده طلایی یا نق ره ای می باشد . در این سوزن دوزی با توجه به ساده بودن طرحها، احتیاجی به طراحی و نقش اندازی روی پارچه نیست، بلکه هنرمند با سلیقه و ذوق خود خود شروع به سوزن دوزی می کند. در این نوع سوزن دوزی پشت روی پارچه معمولا یکنواخت بوده و از تلالو خاصی برخوردار می باشد. کار دوخت در این سوزدوزی به طریقه ای است که نخ نقده را به انتهای سوزن نخ کرده ای قلاب کرده، سپس طرح را روی پارچه توری می دوزند این دوخت علاوه بر استان کردستان و هرمزگان و در بلوچستان نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
▪ شک دوزی
شک به نسبت نیاز مصرف کننده از ۶ میلی متر تا ۵ سانتی متر پهنا دارد و به همین جهت نیز با توجه به تفاوت عرضش به اسامی مختلفی مانند زری یک فضله، (فصل) زری دو فضله،زری سه فضله، شک، عین القمری، کله قندی، لب بله یی، گل اشرفی ساده، سن المشار، قبر‌عاشقون، دال دالی، غولی، ده قالبه، مط‌ابق المسک، خاتم بندی، عامل گردان، صحن پیاله،قیچی لوزی، مرافعی، غولی نغولی، مصنع چپری، کله کجی، گل اشرفی کله قندی و… نامیده‌میشود که باریک‌ترین شک، زری یک فضله و پهنترین شک، مرافعی نام دارد و از آن برای‌تزئین لبه ی آستین، دور یقه، پیش سینه و لبه ی دامن لباسهای زنانه و نیز اطراف مقنعه و‌سجاده استفاده میشود
▪ كم دوزی
روش کار کمه دوزی
روش کار بدین صورت است که در آن با استفاده از نخ گلابتون دور پولک های تخت کوچک طلایی یا نقره ایی را دوخته و در اطراف قالبی که از سوراخ کردن وسط یک پولک گرد بزرگ بوجود ما آید نصب می نمایند .
در اصطلاح سوزن دوزی به دوختی گفته می شود که در آن با استفاده از نخ گلابتون و پولک تخت کوچک طلایی یا نقره ، در اطراف قالبی که از سوراخ کردن در وسط یک پولک گرد بزرگ بدست می آید ، قلاب زده می شود بطوری که پولک های ریز و نخ گلابتون روی قالب را می پوشانند تا اینکه طرح و نمایی از گل های کوچک را نشان دهد این گل ها مسلسل و در کنار یکدیگر قرار گرفته و نواری را بوجود می آورند . این دوخت دارای تاریخچه ی مشخصی نیست ولی آنچه که مسلم است از دوره ی صفوی به بعد در میان دوخت های استان هرمزگان از رواج کامل برخوردار بوده است در آن زمان در اکثر شهرهای استان هرمزگان این دوخت برای تزئین : روسری ها ، یقه لباس ، پای دامن و شلوار و مچ و آستین به کار گرفته می شد ولی اکنون این دوخت در شهرهای بندر لنگه ، میناب و بندر عباس رایج می باشد .
▪ كلاه دوزی
این هنر بیش تر بین ساكنان عرب زبان هرمزگان رواج دارد. بدین ترتیب كه به وسیله قالبی ویژه پارچه را با نشاسته آغشته ساخته تا شكل بگیرد. سپس به وسیله نخ سفید ابریشمی به فاصله معین و با طرح گل های گوناگون، پارچه را به وسیله خار مانند كه از نقره نوک تیز است یا خار درخت خرما سوراخ می كردند و پیرامون آن را با ظرافت می دوختند و برای هر طرح و نقشه ای كه روی پارچه می دوختند، نامی انتخاب می كردند مانند:كلا ملباری، بوشهری، جلد ساعتی و مرغ شاه. بهترین گونه آن ها، كلاه مرغ شاه بود همه گونه های كلاه را «كلاه نجومی» می گفتند.
▪ سوزن دوزی
سوزن دوزی که در ناحیه بشاگرد رایج است. نوع دیگر از رودوزی است که فقط در بخش “بشاگرد” و توسط زنان و دختران روستایی به شیوه زنان بلوچ انجام می گیرد و دلیل آن نزدیکی منطقه به استان سیستان و بلوچستان است.
▪ چادرشب بافی
چادرشب بافی یا “کاربافی” از دیگر صنایع دستی استان هرمزگان است که در روستاهای کلیبی و سرریگان از توابع میناب و روستاهای سیروئیه, احمدیه و فارقان رواج دارد و صنعتگران این رشته در تمام طول سال به فعالیت اشتغال دارند.
▪ توربافی
از آ جا كه تور ابزار اصلی صیدماهی است. مردم محل به ویژه كسانی که از راه ماهی گیری زیست می كنند؛ به بافتن تور می پردازند. توربافی هنری ارثی و نیاكانی است كه به گونه دستی و ابتدایی رواج یافته است. در حال حاضر تور مورد نیاز صیادان توسط شیلات جنوب تامین می شود اما هنوز در برخی از آبادی ها و بندرهای هرمزگان توربافی رواج دارد.
الف) گرگورسازی: گرگور، تله سیمی به شكل نیم دایره است كه به عنوان وسیله اصلی صید ماهیان كف زنی از آن ها استفاده می شود. گرگور سازی در حال حاضر به جهت كمبود و گرانی سیم ویژه آن كه وارداتی است رونق گذشته را ندارد ولی در صورت تهیه سیم آن در آبادی های صیادی، جزیره ها و بندرهای هرمزگان كم و بیش رواج دارد.
▪ بادله دوزی
بادله دوزی یا “تلی بافی” عبارت است از بهم پیوستن چند نوع زری با یکدیگر به صورتی که زری بزرگ دروسط و زری های کوچک در اطراف قرار می گیرند. بادله به شکل نوارهایی با پهنای ۱۵ سانتیمتر تولید می شود که معمولاً برای لبه شلوارهای زنانه مورد استفاده قرار می گیرد.در این صنعت دستی، چند نوع زری دوزی را به هم می دوزند و از این راه پارچه ای به دست می آید كه بادوله نام می گیرد.
▪ خرسک بافی
خرسک عبارت است از بافت نوعی فرش با پرزهای بلند و درشت بافت که بافت آن با رنگ های بسیار محدود انجام می شود. در بافت سنتی آن از رنگ طبیعی پشم استفاده می شده است. پرز, تار و پود کلفت آن از پشم است و از پود رو استفاده نمی شود. در قدیم از آن به عنوان روانداز استفاده می کرده اند. امروزه از این نوع بافت برای تولید پادری و کناره در اندازه های مختلف استفاده می کنند. نقوش خرسک معمولاً هندسی بوده و بافت آن در روستای “درتوجان” رواج دارد.
▪ شیریکی پیچ
از دیگر تولیدات استان هرمزگان شیریکی پیچ را می توان نام برد که مرکز تولید آن روستاهای بخش حاجی آباد بوده و دلیل رونق آن همسایگی منطقه با استان کرمان است.
▪ چنته بافی
چنته بافی در منطقه وشاگرد به وسیله دارهای زمینی و توسط زنان انجام می شود. نقش ها اغلب به صورت هندسی و ذهنی بافت است. اطراف چنته را به وسیله صدف های دریایی و منگوله های رنگی تزئین می کنند. از چنته بیشتر برای تزئین کپرها استفاده می شود.
▪ سفال گری
سفال گری بیش تر در شهرستان های بندرعباس و میناب رواج دارد. بیش تر سفال گران این استان؛ خاک مورد نیاز خود را از درون روستاهای پیرامون تامین می كنند.
● صنایع دستی دریایی
در این گروه از صنایع دستی باید به طیف وسیعی از تولیدات قابل ترویج اشاره نمود كه با استفاده از موقعیت جغرافیایی استان ساخته و پرداخته شده و بهطور قطع از مزیتهای آن به شمار میرود. از آن جمله طراحی و ساخت زینتآلات از صدف و سایر بقایای آبزیان است كه در گونههای مختلف دست بند، گردن بند، انگشتر، گوشواره، آویزهای مختلف، پرده، تابلو، جعبههای متنوع برای نگه داشتن جواهرات، جای دستمال كاغذی و… قابل عرضه است. ساخت تندیسهای زیبا در شكلهای بدیع با استفاده از مرجانها و سنگهای موجود در سواحل جزیره كه هر یک محصول بینظیر و منحصر به فرد خواهد بود و نیز تاكسیدرمی انواع آبزیان برای استفاده در تزیینات داخلی ساختمان و… از دیگر برنامههای تحت حمایت طرح ترویج و توسعه صنایع دستی سازمان منطقه آزاد قشم است.
▪ لنج سازی
لنج ها از دیرباز به دست هنرمندان سخت كوش محلی هرمزگان ساخته شده است. درحال حاضر بیش تر قایق ها، لنج های ماهی گیری، موتور لنج های باری و مسافربری مورد استفاده مردم به دست استادكاران و كارگران قشمی و … ساخته می شوند. پیشه صنعت لنج سازی از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. مركز اولیه ساخت لنج، در جزیره قشم از جمله بافت گوران و دولاب بوده و این آبادی ها از مراكز بزرگ تولید و ساخت لنج های سنتی است. در حال حاضر بیش تر لنج ها در شهر قشم، كولقان، درگهان، رمچاه، سوزا، لافت، دولاب، گوران ساخته می شوند.
قایق ها و لنج های ساخته هرمزگان در آب های دریای پاری، بین جزیره ها و بندرهای ایران و شیخ نشین ها و حتی در سفرهای دراز به هند و آفریقا مورد استفاده قرار می گیرد بیش تر لنج های ساخته شده در جزیره قشم چه از نظر حجم، تنازو چه گونه شناور توسط استادان پس پشتی طراحی می شود. مواد نخستین و اصلی برای ساخت لنج های محلی عبارت اند از:چوب ساج، منتیگ، فینی، جنگلی و تنه درختان محلی مانند كرت، كهور، كنار و تنه درختان غیرمحلی، مانند توت و چنار.
غیر از تخته و مواد چوبی وسایل فلزی نیز مانند میخ، پیچ و مهره، در ساخت لنج به كار می روند كه در گذشته توسط اهنگران محلی شناخته می شد و بخشی از نیازها را تامین می كرده اند در حال حاضر میخ های مورد نیاز از اصفهان تهیه می شود. مواد تزیین و تقویت كننده ای كه در ساختن لنج برای استحكام و دوام و زیبایی به كار می برند می توان از پنبه آغشته به روغن كنجد و نارگیل نام برد كه در اصطلاح محلی (كلفات) گویند.
استادكاران پس از ساختن لنج ها، فتیله های پنبه ای را با روغن كنجد می آلایند و در درزهای لنج می گذارند و روی آن قیراندود می كنند تا سوراخ های لنج بسته شود و آب به درون آن رخنه نكند.
ابزار كار هنر لنج سازی سنتی عبارت اند از
۱) متر دستی كه با كمان و دست می چرخد و برای سوراخ كردن به كار می رود.
۲) تیر بر كه برای بریدن میخ و فلزهای نازک از ان استفاده می كنند.
۳) شباسه وسیله ای است كه كار میخ كشی را می كند.
ریسمان كار آغشته با رنگ خاك سرخ كه به عنوان متتر برای نشان كرن و اندازه گرفتن از ان استفاده می كنند.
ابزار دیگری نیز مانند: اره دستی، تینه و چكش نیز از ابزار كار اصلی است كه بیش تر این ابزار توسط آهنگران محلی ساخته می شود.
نان تمشی
این نان خوشمزه در بیشتر مناطق هرمزگان طبخ می شود و آن را با تخم مرغ و پنیر آن را تهیه می کنند. در جزیره ی هرمزگان نان تمشی را با یک روش متفاوت تهیه می کنند ، اهالی هرمزگان برای تهیه ی نان تمشی از گلک استفاده می کنند. ماده ی اصلی برای تهیه ی نان تمشی آب سرخ است که بعد از ته نشین شدن مورد استفاده قرار می گیرد.
افزودن آب سرخ به نان تمشی موجب خوشمزه و خوشبو شدن نان می شود ، تمشی با مهیاوه خورده می شود و می توان به عنوان یک وعده غذای کامل از آن استفاده کرد.
نان کروسی
اگر علاقمند به نان چرب و شیرین هستید پیشنهاد ما به شما نان کروسی است ، این نان خوشمزه در هرمزگان با یک روش خاص تهیه می گردد. برای پخت این نان به یک تاوه ی مخصوص که 6 گودال دارد نیاز می باشد بعد از اینکه تاوه گرمتر شد داخل گودالها روغن می ریزند و بعد روی روغن ها را خمیر قرار می دهند و سپس نان پخت و آماده شده را از داخل تاوه خارج کرده و در یک کاسه ای پر از شیر و شکر قرار می دهند.
نان بالاتاوه
این نان خوشمزه از دیگر نان های خوشمزه ی هرمزگان است و برای پختن این نان سنتی ابتدا آرد را به صورت خمیر در آورده و اجازه می دهند تا استراحت کرده و پف کند ، روز بعد کمی از خمیر استراحت کرده را برداشته و باز می کنند و سپس کمی روغن روی خمیر می زنند و بعد خمیر را تا کرده و دوباره باز می کنند و در تاوه ی داغ قرار می دهند.
نان کلوکی
نان کلوکی یکی دیگر از نان هاای بی نظیر و خوش طعم شهر های جنوبی می باشد. این نان از ترکیب آرد ، نخود ، انواع گیاهان معطر و دارویی و روغن و مهیاوه تهیه می شود و در سفره های صبحانه یا سفره های افطار با چاشنی مهیاوه نوش جان میگردد و از نان های سنتی و بسیار خوشمزه ی هرمزگان محسوب می شود.
نان چمچمو هرمزگان
از نان های بسیار ترد و خوشمزه که اکثرا در محله های قشم پخته می شود نان چمچو است که ماده ی اصلی آن تخم مرغ است و برای همین به آن نان تخم مرغی نیز گفته می شود و برای صبحانه گزینه ی خوبی است زیرا بسیار پرانرژی و مفید است و برای شیرین شدن می توانید از شکر نیز استفاده کنید. نان چمچمو از نان های سنتی و قدیمی هرمزگان است که از قدیم الایام پخته می شود این نان خوشمزه را میتوان در محله ها و بازارهای قدیمی نیز تهیه کرد.
مالوکی
از شیرینی های سنتی و پرطرفدار هرمزگان مالوکی است. برای تهیه این شیرینی از تخم مرغ ، ماست و آرد استفاده می کنند و سپس خمیر را درست میکنند و بعد از آماده کردن خمیر آن را به شکل دایره های کوچک در روغن داغ سرخ می کنند و در پودر قند قرار می دهند.
لگیمات
لگیمات یا لقیمات یک نوع شیرینی عربی است که در واقع متعلق به کشور کویت است. البته در شهرهای جنوبی کشورمان از جمله هرمزگان نیز درست می شود ، این شیرینی سنتی از مخلوط آرد سفید ، آرد برنج ، خمیر فوری ، بکینگ پودر و تخم مرغ تهیه می شود و بعد از سرخ کردن در روغن داغ آن را در شهد عسل یا شیره ی خرما یا رطب می غلتانند. اسم این شیرینی از جمع واژه ی لقمه گرفته شده که به معنی لقمه لقمه است.
رنگینک
یک دسر بسیار خوشمزه که در استان های خوزستان و فارس نیز در بین مردم از جایگاه ویژه ای برخوردار است. اما هر شهری دارای روش خاصی در طبخ رنگینک دارد که به طبع آن طعم و مزه هم فرق می کند. رنگینک در قشم از خاک قند ، روغن ، آرد و خرما درست می شود.
کلوچه تنوری
کلوچه ی محلی و سنتی هرمزگان نیز از طرفداران بسیار زیادی در بین مردم این منطقه و همچنین توریست ها برخوردار استو این کلوچه خوشمزه از مخلوط شکر، آرد ، روغن ، هل و گلاب تهیه می شود. برای درست کردن این کلوچه ی خوش طعم ، اول آرد را در داخل روغن بسیار داغ ریخته و بعد آهسته آهسته ترکیب آب ، گلاب و شکر را اضافه می کنند و در انتها از خمیر به صورت قالب های مورد دلخواه در آورده و در تابه می پزند.
جریش
جریش همان حلیم بلغور گندم است که بسیار مقوی و انرژی زاست و بیشتر در ماه رمضان و برای افطاری تدارک دیده می شود. حلیم به علت دارا بودن بلغور گندم ، لبریز از انواع ویتامین ها ، پرو تئین ها ، فیبر و آنتی اکسیدان است. البته این غذای لذیذ و خوشمزه خارج از مرزها نیز طرفداران بیشماری دارد.
قلیه ماهی و میگو
قلیه ماهی و میگو در استان هرمزگان طرفداران زیادی دارد و طعم بی نظر آن زبانزد خاص و عام است ، البته نا گفته نماند نوع پخت آن در همه جا متفاوت است. در قشم برای پخت این غذا از ادویه ی مخصوص و فلفل زیاد استفاده می کنند تا غذا طعم خوشمزه و بی نظیری داشته باشد .
بلالیت
از غذاهای مشهور و پرطرفدار بندرعباس که به صورت شیرین سرو می شود بلالیت است. که بیشتر در وعده ی صبحانه مورد استفاده قرار می گیرد و در بیشتر رستوران های بندرعباس طبخ می شود. طرز تهیه ی آن به این شکل است که مقداری ماکارونی رشته ای نازک را با کمی هل ، روغن ، گلاب ، شیره خرما یا شکر سرو می کنند. البته برای خوش رنگ و خوش عطر شدن آن از زعفران نیز استفاده می شود.
پودینی کوسه
یکی از خاص ترین غذاهایی که متعلق به جزیره قشم است می توان به غذای پودینی کوسه اشاره کرد. این غذا در میان غذاهای دریایی از لحاظ طعم و مزه رتبه برتر را داراست و به روش خاصی طبخ می شود. کوسه ماهی و سفره ماهی از جمله مواد تشکیل دهنده این نوع غذا می باشد و به خاطر وجود همین گزینه ها داخل آن ، تا مدت ها طعم بی نظیر آن را زیر زبانتان احساس خواهید کرد.
زیبون
چنانچه اهل ریسک کردن نیستید پیشنهاد می کنیم خوشمزه ترین و پرطرفدارترین غذای جزیره قشم که زیبون نام دارد را با خیال راحت سفارش دهید. این غذای خوش طعم به خاطر استفاده از ماهی های مختلف در پخت آن سازگاری زیادی با اکثر ذائقه ها دارد.
جالب است بدانید که شباهت بسیار زیادی نیز به استانبولی معروف خودمان دارد با این تفاوت که داخل آن از سیب زمینی و ماهی سرخ کرده نیز به کار برده شده است. ناگفته نماند ادویه های جنوبی تاثیر بسزایی در عطر عجیب و بی نظیر این غذا دارند.
کاتوغ
کاتوغ یا کاتوغ ماهی یک نوع خورشت معروف جنوبی می باشد که بیشتر در قشم محبوبیت دارد و از یک طعم منحصر به فردی برخوردار است. در تهیه این غذای خوشمزه گوجه فرنگی ، پیاز و سبزی به همراه ادویه های خاص و بی نظیر جنوبی تفت داده می شود و سپس ماهی های خرد شده به آنها اضافه شده و با کمی پخته شدن داخل آب آماده سرو می شود.
عنکاس خشک شده
طعم بی نظیر و لذیذ ماهی مرکب عنکاس باعث شده است که اهالی هرمزگان و قشم برای تهیه این غذا سر و دست بشکنند. تهیه این غذا کار آسانی نیست و زحمت زیادی را می طلبد. جنوبی ها پس از اینکه گوشت عنکاس را تکه تکه کردند به مدت ده دقیقه آن را جلوی آفتاب قرار داده و می گذارند تا خشک شود و سپس اقدام به کباب کردن این گوشت های خشک شده می کنند و پس از کمی کوبیدن در سفره قرار می دهند. این غذای خوشمزه را بایستی با خارک خرما یا لیمو نوش جان کنید تا متوجه شوید که دلیل محبوبیت آن در بین اهالی جنوب چه بوده است.
سوراغ غذایی با خاک سرخ
و اما نوبت به غذای خاص و لذیذ دیگری از جزیره هرمز میرسد که سوراغ نام دارد. این غذا همچون خاک سرخ این ناحیه بسیار خوش رنگ است. مواد تشکیل دهنده این غذا از گلک (خاک سرخ) ، نارنج و لیمو می باشد ، جدا از طعم بی نظیر این غذا ، چنانچه بخواهید این غذا را تهیه کنید بایستی زحمت زیادی متحمل شوید. چراکه حتماً باید ده روز قبل ماهی ها را در داخل آبی که از خیساندن گلک به دست آمده است قرار دهید و سپس با نارنج و لیمو طعم دار کنید و در نهایت غذای لذیذی را بخورید که هیچ کجای دنیا نظیر آن را نچشیده اند.
ماهی زغالی قشم
از غذاهای بسیار خوشمزه ی قشم ، ماهی زغالی می باشد. باید بدانید ماهی های سنگسر ، زرده ، سرخو ، برای تهیه یک ماهی زغالی خوشمزه مناسب می باشند. در طبخ این ماهی از سبزی های معطر و ادویه های خوشمره و مخصوص استفاده می کنند که تا مدتها می توانید طعم این غذا را زیر زبانتان حس کنید.
برای پخت این غذای لذیذ ، ماهی را به طور مستقیم روی آتش قرار می دهند و ماهی بوی کباب را به خود می گیرد. در ابتدا یک ورقه ی فلزی را روی آتش قرار می دهند تا داغ شود و بعد ماهی را روی این ورقه ی داغ می گذارند. اگر گذری به استان هرمزگان داشتید حتما از ماهی کباب این منطقه تست کنید چرا که در سفرهای بعدی حتما مشتری دائم این غذای خوشمزه خواهید شد.
کباب کهره (کباب بز)
احتمالا شما جزو معدود کسانی باشید که علاقه ای به غذاهای آبزی ندارد ، پس نگران نباشید چرا که تنوع غذایی در قشم به حدی زیاد است که این مشکل شما به راحتی حل خواهد شد. از غذاهای مشهور و لذیذ قشم می توان به کباب کهره یا کباب بز اشاره کرد. این غذا در بیشتر کبابی های قشم در کنار نان تنوری و داغ سرو می شود. گوشت این کباب خوشمزه بسیار لطیف و ترد می باشد و از لحاظ شکل و مزه شبیه کباب چنجه است.
برنج دیشو
وقتی وارد هرمزگان می شوید با تنوعی از غذاهای عالی و خوشمزه روبه رو می گردید. یکی از این غذاهای خوشمزه و دلچسب برنج محلی یا همان برنج دیشو می باشد. که رنگارنگ و خوشمزه و دارای بویی مشام برانگیز است. این برنج با شیره خرما درست می شود و در تهیه ی آن از خرمای هرمزگان استفاده می شود. در سفره های اهالی هرمزگان برنج دیشو همراه با ماهی همیشه خود نمایی می کند.
هواری
هواری یا ماهی پلو از غذاهای سنتی استان هرمزگان است که در بندر عباس طرفداران زیادی دارد. افزدون سبزی های معطر ، از قبیل شنبلیه ، شوید ، گشنیز و ادویه های مختلف به این غذا موجب خوشمزه تر شدن و مغذی شدن این غذا شده است. در تهیه ی این غذا می توان از انواع ماهی ها و حتی میگو هم استفاده کرد ، اما ماهی هوور گزینه بسیار خوبی برای ماهی پلو محسوب می شود.
موفلک
از غذاهای خوشمزه که هم در هرمزگان و هم بندرعباس محبوبیت دارد می توان به موفلک اشاره کرد. برای تهیه ی این غذا از گندم و جو پرک استفاده می کنند. به این روش که اول در یک قابلمه گندم را برشته می کنند تا تغییر رنگ بدهد و قهوه ای شود و بعد با ماهی جنوب که بدون پوست و استخوان از قبل با پیاز سرخ کرده اند به گندم می افزایند و اجازه می دهند غذا دم بکشد و با افزودن ادویه ی هندی و تخم گشنیز این غذا بسیار لذیذ تر می شود.
هزاری هرمزگان
یکی دیگر از معروفترین غذاهای بندرعباس هزاری نام دارد که به جرات می توان گفت هر کسی وارد این منطقه می شود حتماً باید از طعم بی نظیر آن بچشد. همانطور که پیش از این اشاره شد اکثر غذا های بندری به همراه ماهی تهیه می شوند. در هزاری هرمزگان نیز علاوه بر ماهی ، فلفل دلمه ای ، پیاز های سرخ شده طلایی و لیمو مشاهده خواهید کرد که در دلچسب و ماندگار شدن طعم و مزه این غذا تاثیر بسزایی دارند.
مهیاوه
در واقع مهیاوه به نوعی سس مخصوص گفته می شود که در اصل از ماهی تهیه شده است و طعم بسیار لذیذی دارد. در تهیه مهیاوه از یک نوع ماهی ریز به نام موتو، متو یا حشینه (مومغ ، ساردین) به کار برده شده است. در بعضی از شهرها اقدام به خشک کردن این ماهی روی شن و ماسه ها می کنند اما مرسوم ترین روش خشک و پودر کردن ماهی تمیز شده می باشد که بعد از آن به مدت معینی بانمک فراوانی داخل خمره نگه داشته می شود.
گبولی گوشت
از غذاهای خوش عطر و بوی هرمزگان که در آن ادویه جات فراوانی به کار برده می شود می توان به گبولی گوشت اشاره کرد. در این غذای منحصر به فرد پس از پختن برنج و گوشت ادویه های مختلفی همچون میخک ، ادویه پلویی ، فلفل سیاه ، لیمو عمانی و هل به آن اضافه می کنند. ناگفته نماند که این غذا را بعضی از افراد با مرغ می کنند و برخی دیگر نیز در ترکیبات غذا کشمش نیز به کار می برند.
دو پیازه میگو
دوپیازه میگو از جمله غذاهای سنتی محبوب هرمزگان و قشم محسوب می شود. در تهیه این غذای خوشمزه تر ادویه جات مخصوص ترشی ، پیاز و فلفل قرمز به کار برده می شود این ادویه های خوش عطر صرفاً برای طعم دادن به میگو استفاده می شود چرا که با اطمینان می گوییم در هیچ جای دنیا چنین می گویید با این طعم نخواهید کشید. این نوع میگو از مواد مغذی بسیار فراوانی برخوردار است یک نوع غذای بسیار سالم و مقوی به شمار می رود.
کوفته مومغ
کوفته مومغ از نظر شکل بیشتر شبیه کتلت یا کوکو می باشد و روش پخت آن به این شکل است که بعد از پختن ، تیغ های ماهی مومغ یا همان ساردین را گرفته و با سبزی های محلی ، ادویه های مخصوص ، سیب زمینی آب پز ، و تخم مرغ ترکیب کرده و در روغن سرخ می کنند. این غذای خوشمزه طرفداران بیشماری دارد و شاید کمتر کسی می شود که علاقه ای به این غذا نداشته باشد.
کولی ماهی هرمزگان
کولی ماهی یک غذای محلی و سنتی است که با ماهی ، سس انار ، پیاز ، نمک و فلفل ، زرد چوبه ، سبزیجات معطر (گشنیز و شنبلیله) سیر و تمیز پخته می شود. این غذا با برنج سرو می گردد. اگر به استان هرمزگان سفر کردید در رستوان های محلی این غذای خوشمزه را حتما تناول کنید. چرا که از طعم خوشمزه ی آن هیچ وقت سیر نخواهید شد.
کلمبا
قشم یکی از جزیره های بزرگ خلیج فارس است و بیشتر غذاهای قشم را ماهی ها و آبزیان تشکیل می دهند. کلمبا هم از غذاهای چرب و نرم و خوشمزه ای می باشد که ماده ی اصلی آن ماهی است البته گندم پرک نیز در تهیه ی این غذا نقش مهمی دارد. بعد از پختن گندم ، ماهی را می پزند و تیغ هایش را جدا کرده و به گندم می افزایند. سبزی های معطر هم به خوشمزه شدن غذا کمک شایانی می کند ، اما دلیل خوشمزه تر شدن کلمبا شاید این باشد که غذا حتما باید در روغن حیوانی (جونون) پخته شود.
آخرین دیدگاه‌ها